mies

Niet te verwarren met: Mies

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  mies    (hulp, bestand)
• IPA: /mis/

Woordafbreking

• mies

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Jiddisch , waarschijnlijk via Duits mies, in de betekenis van “ongunstig” als Bargoense term voor het eerst aangetroffen in 1916

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	mies	mieser	miest
verbogen	miese	miesere	mieste
partitief	mies	miesers	-

Bijvoeglijk naamwoord

mies

1. (Jiddisch-Hebreeuws), (informeel) ongunstig, lelijk, akelig

   • Wat een mies ponem! 

2. slecht, beroerd

   • Ik voel me mies. 

3. bangelijk

Afgeleide begrippen

• miesgasser, mieskwal, miesmacher, miesmuizen

Gangbaarheid

• Het woord mies staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "mies" herkend door:

70 %	van de Nederlanders;
38 %	van de Vlamingen.

Duits

Uitspraak

• Geluid:  mies    (hulp, bestand)
• IPA: /miːs/

Woordafbreking

• mies

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit Jiddisch מיאוס (mies) “ergerlijk”, “afschuw opwekkend”, uit Hebreeuws מאיס (meʾīs) “slecht”, “verachtelijk”, voor het eerst aangetroffen in de 19e eeuw in Berlijn , vervolgens in de algemene jongerentaal tussen 1900 en 1930.

Bijvoeglijk naamwoord

mies

1. (spreektaal) ergerlijk, akelig
2. (spreektaal) gemeen, akelig
3. (spreektaal) miserabel, waardeloos

Fins

Zelfstandig naamwoord

mies

1. man