• keur
  • In de betekenis van ‘handvest’ voor het eerst aangetroffen in 1217 [1]
  • [2]
enkelvoud meervoud
naamwoord keur keuren
verkleinwoord keurtje keurtjes

de keurv / m [3]

  1. stempelmerk dat het gehalte aan goud of zilver aangeeft
  2. veel keus van hoge kwaliteit, uitgelezen verscheidenheid
    • in deze categorie vindt u een keur van kasten voor de kinderkamer 
  3. (geschiedenis)(waterbeheer) plaatselijke verordening (b.v. gildekeur, waterschapskeur)
vervoeging van
keuren

keur

  1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van keuren
    • Ik keur. 
  2. gebiedende wijs van keuren
    • Keur! 
  3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van keuren
    • Keur je? 
98 % van de Nederlanders;
98 % van de Vlamingen.[4]