keurling
- keur·ling
- Naamwoord van handeling van keuren met het achtervoegsel -ling[1]
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | keurling | keurlingen |
verkleinwoord | keurlinkje keurlingetje |
keurlinkjes keurlingetjes |
de keurling m
- iemand die een keuring moet ondergaan
- (militair) (geschiedenis) dienstplichtige die een militaire keuring moet ondergaan
- Het woord keurling staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "keurling" herkend door:
47 % | van de Nederlanders; |
54 % | van de Vlamingen.[2] |
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be