kanon

Niet te verwarren met: canon

Nederlands

Een kanon aan "Het Huys te Warmont"

Uitspraak

• Geluid:  kanon    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• ka·non

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘vuurwapen met lange loop’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1574
• Van Italiaans canna (buis). Op zijn beurt van Latijn canna (riet). Van Grieks kanna, verwant met Hebreeuws qane en Arabisch qanah (betekenis steeds: riet).

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	kanon	kanonnen
verkleinwoord	kanonnetje	kanonnetjes

Zelfstandig naamwoord

het kanon o

1. een instrument om explosieve projectielen weg te schieten

   • De vuursnelheid van het kanon werd aanzienlijk verhoogd. 

2. een drinkglas met dikke bodem of voet, gebruikt bij heildronken

Synoniemen

• [1] vlakbaangeschut
• [2] metzelaartje

Hyponiemen

   

alarmkanon antitankkanon ballenkanon boordkanon elektronenkanon fotokanon granaatkanon hagelkanon heteluchtkanon kijkcijferkanon laserkanon railkanon saluutkanon schuimkanon servicekanon sneeuwkanon sproeikanon stemmenkanon superkanon waterkanon zonnekanon

Afgeleide begrippen

• kanonbeen, kanongebulder, kanonnenvlees, kanonnenvoer, kanonschot, kanonskogel, kanonslag, kanonvuur

Uitdrukkingen en gezegden

• Met een kanon op een mug schieten

Ophef maken om niks

• Je kunt er een kanon afschieten

Het is er heel stil; er is (bijna) niemand

Vertalingen

    1. een instrument om explosieve projectielen weg te schieten   

Afrikaans: kanon (af) Duits: Kanone (de) v Engels: cannon (en) Frans: canon (fr) m

Italiaans: cannone (it) m Papiaments: kayon Spaans: cañón (es) m Zweeds: kanon (sv) g

Gangbaarheid

• Het woord kanon staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "kanon" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Afrikaans

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	kanon	kanonne

Zelfstandig naamwoord

kanon

1. kanon