• hul
[A] enkelvoud meervoud
naamwoord hul hullen
verkleinwoord hulletje hulletjes

[A] de hulv / m

  1. (kleding) muts, vooral als dagelijkse klederdracht van boerinnen of nonnen
vervoeging van
hullen

[A] hul

  1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van hullen
    • Ik hul. 
  2. gebiedende wijs van hullen
    • Hul! 
  3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van hullen
    • Hul je? 
[B] enkelvoud meervoud
naamwoord hul hullen
verkleinwoord

[B] de hulm

  1. verhoging in het landschap
  2. bosje of graszode
45 % van de Nederlanders;
38 % van de Vlamingen.[5]


  enkelvoud meervoud
bijvoeglijk zelfstandig bijvoeglijk zelfstandig
1e persoon my myne ons ons s'n
2e persoon
(informeel)
jou joune jul
julle
julle s'n
2e persoon
(formeel)
u u s'n u u s'n
3e persoon
(mannelijk)
sy syne hul
hulle
hulle s'n
3e persoon
(vrouwelijk)
haar hare hul
hulle
hulle s'n
3e persoon
(onzijdig)
sy syne hul
hulle
hulle s'n
Achtergeplaatste vormen
se s'n

hul

  1. hun