hinderen

Nederlands

naamwoord van handeling
zelfstandig	bijvoeglijk
hinderen	hinderend
hindernis	gehinderd
hinder	hinderlijk

Uitspraak

• Geluid:  hinderen    (hulp, bestand)
• IPA: /'ɦɪndərə(n)/

Woordafbreking

• hin·de·ren

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
hinderen /'ɦɪndərə(n)/	hinderde /'ɦɪndərdə/	gehinderd /ɣə'ɦɪndərt/
zwak -d	volledig

Werkwoord

hinderen

1. overgankelijk de voortgang verstoren
2. overgankelijk iets of iemand storen in zijn/haar bezigheden

Synoniemen

• derangeren
• [2] beletten

Antoniemen

• helpen

Verwante begrippen

• verhinderen

Vertalingen

    1.   

Duits: behindern (de) Engels: hinder (en), impede (en) Frans: entraver (fr) Hongaars: akadályoz (hu)

Indonesisch: palak (id) Italiaans: ostacolare (it) Russisch: мешать (ru) Spaans: estorbar (es), obstaculizar (es), entorpecer (es)

Gangbaarheid

• Het woord hinderen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "hinderen" herkend door:

98 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.