harken/vervoeging

vervoeging van de bedrijvende vorm van harken
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		harken			te harken
	toekomend		zullen harken			te zullen harken
voltooid	tegenwoordig		hebben geharkt			te hebben geharkt
	toekomend		geharkt zullen hebben			geharkt te zullen hebben
	onvoltooid deelwoord		voltooid deelwoord			gebiedende wijs		aanvoegende wijs
	harkend		geharkt			ev. hark	mv. verouderd harkt	harke
aantonende wijs	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij, ge	hij, zij, het	wij, we	jullie	zij, ze
tegenwoordig (o.t.t.)	hark	harkt	harkt	harkt	harkt	harken	harken	harken
verleden (o.v.t.)	harkte	harkte	harkte	harkte	harkte	harkten	harkten	harkten
toekomend (o.t.t.t.)	zal harken	zult/zal harken	zult/zal harken	zult harken	zal harken	zullen harken	zullen harken	zullen harken
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou harken	zou harken	zou(dt) harken	zoudt harken	zou harken	zouden harken	zouden harken	zouden harken
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	heb geharkt	hebt geharkt	hebt/heeft geharkt	hebt geharkt	heeft geharkt	hebben geharkt	hebben geharkt	hebben geharkt
verleden (v.v.t.)	had geharkt	had geharkt	had geharkt	hadt geharkt	had geharkt	hadden geharkt	hadden geharkt	hadden geharkt
toekomend (v.t.t.t.)	zal geharkt hebben	zal/zult geharkt hebben	zult/zal geharkt hebben	zult geharkt hebben	zal geharkt hebben	zullen geharkt hebben	zullen geharkt hebben	zullen geharkt hebben
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou geharkt hebben	zou geharkt hebben	zou/zoudt geharkt hebben	zoudt geharkt hebben	zou geharkt hebben	zouden geharkt hebben	zouden geharkt hebben	zouden geharkt hebben
onpersoonlijke lijdende vorm geharkt worden
	onvoltooid				voltooid
tegenwoordig	er wordt geharkt				er is geharkt
verleden	er werd geharkt				er was geharkt
toekomend	er zal geharkt worden				er zal geharkt zijn
voorwaardelijk	er zou geharkt worden				er zou geharkt zijn