eindsprint

Nederlands

eindsprint van een wielerwedstrijd

Uitspraak

• Geluid:  eindsprint    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• eind·sprint

Woordherkomst en -opbouw

• samenstelling van  eind  en  sprint 

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	eindsprint	eindsprinten eindsprints
verkleinwoord	eindsprintje	eindsprintjes

Zelfstandig naamwoord

de eindsprint m

1. (sport) een versnelling aan het einde van een wedstrijd

   • Vincenzo Nibali won de etappe, die over 222 kilometer van Rovetta naar Bormio voerde. Nibali probeerde op de slotklim meerdere keren weg te rijden bij Quintana. De Colombiaan pareerde al zijn aanvallen. In de afdaling richting finishplaats Bormio slaagde meesterdaler Nibali er wel in weg te rijden. In de eindsprint klopte hij de Spanjaard Mikel Landa. Dankzij zijn zege stijgt Nibali naar de derde plek in het algemeen klassement. 
   • Terwijl topatlete Ruth van der Meijden op de finishstrook aanzet voor haar eindsprint, beginnen verderop een paar honderd vrouwen aan een gezamenlijke warming-up. 'Laat maar schudden, die billen', schalt het vanaf een podium door het Nijmeegse Park Brakkenstein. Zo gaat dat bij het grootste hardloopevenement voor vrouwen in Nederland, de Marikenloop.  

2. (figuurlijk) een laatste flinke inspanning om iets tot een goed einde te brengen

   • Het nabije buitenland constateerde ook dat Rutte een goede eindsprint had gehad, mede dankzij de ruzie met Turkije. „De overtuigende overwinning van Rutte heeft een Turkse vader: Recep Tayyip Erdogan”, aldus Der Spiegel.  

Synoniemen

• eindspurt

Hyponiemen

• [1] massasprint

Antoniemen

• tussensprint

Vertalingen

    1. een versnelling aan het einde van een wedstrijd   

Engels: final sprint (en)

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Gangbaarheid

• Het woord eindsprint staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.