druilen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  druilen    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• drui·len

Woordherkomst en -opbouw

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
druilen	druilde	gedruild
zwak -d	volledig

Werkwoord

druilen

1. absoluut in halfslapende toestand, op lusteloze wijze zijn, soezen, suffen
2. absoluut (verouderd) langzaam handelen of spreken, traag zijn (1811)
3. onpersoonlijk regenachtig zijn, op lusteloze wijze regenen

Synoniemen

• [1] dutten, sluimeren

Afgeleide begrippen

• druilerig, druilig, druilmast, druiloor, druilregen, druilzeil

Verwante begrippen

• [2] motten, motregenen

Vertalingen

    1. soezen, suffen   

Engels: doze (en), nap (en), slumber (en)

Spaans: echar la siesta (es)

Zelfstandig naamwoord

de druilen mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord druil

Gangbaarheid

• Het woord druilen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "druilen" herkend door:

90 %	van de Nederlanders;
86 %	van de Vlamingen.