confronteren/vervoeging

vervoeging van de bedrijvende vorm van confronteren
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		confronteren			te confronteren
	toekomend		zullen confronteren			te zullen confronteren
voltooid	tegenwoordig		hebben geconfronteerd			te hebben geconfronteerd
	toekomend		geconfronteerd zullen hebben			geconfronteerd te zullen hebben
	onvoltooid deelwoord		voltooid deelwoord			gebiedende wijs		aanvoegende wijs
	confronterend		geconfronteerd			ev. confronteer	mv. verouderd confronteert	confrontere
aantonende wijs	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij, ge	hij, zij, het	wij, we	jullie	zij, ze
tegenwoordig (o.t.t.)	confronteer	confronteert	confronteert	confronteert	confronteert	confronteren	confronteren	confronteren
verleden (o.v.t.)	confronteerde	confronteerde	confronteerde	confronteerde	confronteerde	confronteerden	confronteerden	confronteerden
toekomend (o.t.t.t.)	zal confronteren	zult/zal confronteren	zult/zal confronteren	zult confronteren	zal confronteren	zullen confronteren	zullen confronteren	zullen confronteren
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou confronteren	zou confronteren	zou(dt) confronteren	zoudt confronteren	zou confronteren	zouden confronteren	zouden confronteren	zouden confronteren
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	heb geconfronteerd	hebt geconfronteerd	hebt/heeft geconfronteerd	hebt geconfronteerd	heeft geconfronteerd	hebben geconfronteerd	hebben geconfronteerd	hebben geconfronteerd
verleden (v.v.t.)	had geconfronteerd	had geconfronteerd	had geconfronteerd	hadt geconfronteerd	had geconfronteerd	hadden geconfronteerd	hadden geconfronteerd	hadden geconfronteerd
toekomend (v.t.t.t.)	zal geconfronteerd hebben	zal/zult geconfronteerd hebben	zult/zal geconfronteerd hebben	zult geconfronteerd hebben	zal geconfronteerd hebben	zullen geconfronteerd hebben	zullen geconfronteerd hebben	zullen geconfronteerd hebben
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou geconfronteerd hebben	zou geconfronteerd hebben	zou/zoudt geconfronteerd hebben	zoudt geconfronteerd hebben	zou geconfronteerd hebben	zouden geconfronteerd hebben	zouden geconfronteerd hebben	zouden geconfronteerd hebben
onpersoonlijke lijdende vorm geconfronteerd worden
	onvoltooid				voltooid
tegenwoordig	er wordt geconfronteerd				er is geconfronteerd
verleden	er werd geconfronteerd				er was geconfronteerd
toekomend	er zal geconfronteerd worden				er zal geconfronteerd zijn
voorwaardelijk	er zou geconfronteerd worden				er zou geconfronteerd zijn
lijdende vorm geconfronteerd worden
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		geconfronteerd worden			geconfronteerd te worden
	toekomend		geconfronteerd zullen worden			geconfronteerd te zullen worden
voltooid	tegenwoordig		geconfronteerd zijn			geconfronteerd te zijn
	toekomend		geconfronteerd zullen zijn			geconfronteerd te zullen zijn
	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (o.t.t.)	word geconfronteerd	wordt geconfronteerd	wordt geconfronteerd	wordt geconfronteerd	wordt geconfronteerd	worden geconfronteerd	worden geconfronteerd	worden geconfronteerd
verleden (o.v.t.)	werd geconfronteerd	werd geconfronteerd	werd geconfronteerd	werdt geconfronteerd	werd geconfronteerd	werden geconfronteerd	werden geconfronteerd	werden geconfronteerd
toekomend (o.t.t.t.)	zal geconfronteerd worden	zult geconfronteerd worden	zult geconfronteerd worden	zult geconfronteerd worden	zal geconfronteerd worden	zullen geconfronteerd worden	zullen geconfronteerd worden	zullen geconfronteerd worden
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou geconfronteerd worden	zou geconfronteerd worden	zou/zoudt geconfronteerd worden	zoudt geconfronteerd worden	zou geconfronteerd worden	zouden geconfronteerd worden	zouden geconfronteerd worden	zouden geconfronteerd worden
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	ben geconfronteerd	bent geconfronteerd	bent/is geconfronteerd	zijt geconfronteerd	is geconfronteerd	zijn geconfronteerd	zijn geconfronteerd	zijn geconfronteerd
verleden (v.v.t.)	was geconfronteerd	was geconfronteerd	was geconfronteerd	waart geconfronteerd	was geconfronteerd	waren geconfronteerd	waren geconfronteerd	waren geconfronteerd
toekomend (v.t.t.t.)	zal geconfronteerd zijn	zult geconfronteerd zijn	zult geconfronteerd zijn	zult geconfronteerd zijn	zal geconfronteerd zijn	zullen geconfronteerd zijn	zullen geconfronteerd zijn	zullen geconfronteerd zijn
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou geconfronteerd zijn	zou geconfronteerd zijn	zou/zoudt geconfronteerd zijn	zoudt geconfronteerd zijn	zou geconfronteerd zijn	zouden geconfronteerd zijn	zouden geconfronteerd zijn	zouden geconfronteerd zijn