conductantie
- con·duc·tan·tie
- afgeleid van het verouderde 'conduceren' of het Franse conduire (geleiden) (met het voorvoegsel con-) met het achtervoegsel -antie
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | conductantie | conductanties |
verkleinwoord | - | - |
de conductantie v
- (elektrotechniek) het vermogen van een materiaal om stroom te geleiden gelijk aan het omgekeerde van zijn elektrische weerstand (resistantie) uitgedrukt in de eenheid siemens (S)
1.
- Het woord 'conductantie' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.
- Zie Wikipedia voor meer informatie.