elektrische geleidbaarheid

  • elek·tri·sche ge·leid·baar·heid
enkelvoud meervoud
naamwoord elektrische geleidbaarheid -
verkleinwoord - -

elektrische geleidbaarheid

  1. (elektrotechniek) het vermogen van een materiaal om stroom te geleiden gelijk aan het omgekeerde van zijn elektrische weerstand (resistantie) uitgedrukt in de eenheid siemens (S)
   1. zie: conductantie