brott
- brott
- Afkomstig van het Oudnoorse zelfstandige naamwoord brot
Naar frequentie | > 50000 |
---|
enkelvoud | meervoud | |||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | brott | brottet | brott | brotta brottene |
genitief | brotts | brottets | brotts | brottas brottenes |
[A] brott o
- [1-4]: brudd
- [1]: beinbrott
- [2]: kontraktbrudd
- [3]: lovbrudd
- [4]: skiferbrudd
- [4]: steinbrudd
brott,
- bepaalde vorm nominatief enkelvoud van brott
[B] brott o
- [1]: brann
- [1]: brenning
- [2]: bruddstykke
- [3]: skår
- [1]: krusbrott
- [2]: glassbrott
- [1]: seile gjennom brott og brann
door de branding varen
brott,
- bepaalde vorm nominatief enkelvoud van brott