• brudd
  • Ontleend aan het Deense zelfstandige naamwoord brudd
Naar frequentie 3812
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   brudd     bruddet     brudd     brudda
bruddene  
genitief   brudds     bruddets     brudds     bruddas
bruddenes  

brudd, o

  1. breuk
  2. (figuurlijk) afbreuk, breuk
  3. overtreding
  4. groeve