aanhoren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  aanhoren    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈanhorə(n) / (3 lettergrepen)

Woordafbreking

• aan·ho·ren

Woordherkomst en -opbouw

• samenstelling van  aan vz  en  horen ww 

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
aanhoren	hoorde aan	aangehoord
zwak -d	volledig

Werkwoord

aanhoren

1. overgankelijk horen naar iemand, luisteren

   • Mijn dochter kan best zingen maar haar gezang is niet om aan te horen. 
   • Je moet altijd je tegenstander met aandacht aanhoren, want daar kun je vaak wat nieuws van leren. 

   ▸ Haar opmerkingen in de trend van ‘Jordie kan beter verliefd zijn op een meisje’ werden door de analisten met verbaasde gezichten aangehoord.

2. wederkerend zich ~: moeten nemen om iets te beluisteren

   • Hij had zich dat eens aangehoord en besloot ook lid te worden. 

3. wederkerig elkaar ~: vaak beleefdheidshalve naar elkaar luisteren

   • De aanklager en de verdediger hadden elkaar beleefd aangehoord, maar hun eisen verschilden grotelijks. 

Afgeleide begrippen

• aanhoorder, aanhoorster, aanhorig

Spreekwoorden

• ten aanhoren van: zodat het gehoord wordt door

Vertalingen

    1.horen naar iemand   

Duits: anhören (de), zuhören (de) Engels: listen to (en), hear (en)

Frans: écouter (fr), entendre (fr) Spaans: escuchar (es)

Gangbaarheid

• Het woord aanhoren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "aanhoren" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.