• ver·stands·mens
enkelvoud meervoud
naamwoord verstandsmens verstandsmensen
verkleinwoord

de verstandsmensm

  1. een persoon die zijn doen en laten laat bepalen door na te denken
     Overal om me heen werd ik aangekeken door de mannen, niet zoals ze dat op straat hadden gedaan, maar als een curieus verstandsmens.[2]
     Door strakke redeneringen aantonen dat geloof en wetenschap niet met elkaar in conflict hoeven te zijn, wat kan een verstandsmens nog meer willen? Als dat dan ook nog gedaan wordt door een gerespecteerd filosoof als Alvin Plantinga kan het helemaal niet meer stuk.[3]
  1. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
  2. Tracy Chevalier
    “Opmerkelijke Schepsels” (2009), Orlando, ISBN 978949208651-8
  3.   Weblink bron
    Marc de Vries
    “Het conflict tussen natuurwetenschap en naturalisme” (21 mei 2012), Reformatorisch Dagblad