urine

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  urine    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• uri·ne

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans of Latijn, in de betekenis van ‘pis’ voor het eerst aangetroffen in 1287

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	urine	-
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

de urine v / m

1. een vloeistof die bij dieren door de nieren wordt geproduceerd en periodiek wordt geloosd

   • De geur van urine is duidelijk herkenbaar. 

Synoniemen

• pies, pis

Hyponiemen

• biline-urine, ochtendurine, voorurine

Afgeleide begrippen

• uremie, urine-incontinentie, urineblaas, urinebuis, urineleider, urineonderzoek, urinetest, urinetherapie, urineverlies, urinezuur

Vertalingen

    1. een vloeistof die bij dieren door de nieren wordt geproduceerd en periodiek wordt geloosd   

Duits: Urin (de) m Engels: urine (en) Frans: urine (fr) v Italiaans: urina (it) v

Portugees: urina (pt) v Spaans: orina (es) v Tyap: a̱tyak (kcg) Zweeds: urin (sv)

Gangbaarheid

• Het woord urine staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "urine" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Engels

Zelfstandig naamwoord

urine

1. urine

Frans

Werkwoord

vervoeging van
uriner

urine

1. eerste en derde persoon enkelvoud onvoltooid tegenwoordige tijd (indicatif présent) van uriner
2. eerste en derde persoon enkelvoud tegenwoordige aanvoegende wijs (subjonctif présent) van uriner
3. tweede persoon enkelvoud gebiedende wijs (impératif présent) van uriner