uiteenliggen/vervoeging

vervoeging van de bedrijvende vorm van uiteenliggen
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		uiteenliggen			uiteen te liggen
	toekomend		zullen uiteenliggen uiteen zullen liggen			te zullen uiteenliggen uiteen te zullen liggen
voltooid	tegenwoordig		zijn uiteengelegen			te zijn uiteengelegen
	toekomend		uiteengelegen zullen zijn			uiteengelegen te zullen zijn
	onvoltooid deelwoord		voltooid deelwoord			gebiedende wijs		aanvoegende wijs
	uiteenliggend		uiteengelegen			ev. lig uiteen	mv. verouderd ligt uiteen	ligge uiteen (bijzin) uiteenligge
aantonende wijs	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
hoofdzin	ik	jij, je	u	gij, ge	hij, zij, het	wij, we	jullie	zij, ze
tegenwoordig (o.t.t.)	lig uiteen	ligt uiteen	ligt uiteen	ligt uiteen	ligt uiteen	liggen uiteen	liggen uiteen	liggen uiteen
verleden (o.v.t.)	lag uiteen	lag uiteen	lag uiteen	laagt uiteen	lag uiteen	lagen uiteen	lagen uiteen	lagen uiteen
toekomend (o.t.t.t.)	zal uiteenliggen	zult/zal uiteenliggen	zult/zal uiteenliggen	zult uiteenliggen	zal uiteenliggen	zullen uiteenliggen	zullen uiteenliggen	zullen uiteenliggen
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou uiteenliggen	zou uiteenliggen	zou(dt) uiteenliggen	zoudt uiteenliggen	zou uiteenliggen	zouden uiteenliggen	zouden uiteenliggen	zouden uiteenliggen
bijzin	.. dat ik	.. dat jij, je	.. dat u	.. dat gij	.. dat hij, zij, het	.. dat wij	.. dat jullie	.. dat zij
tegenwoordig (o.t.t.)	uiteenlig	uiteenligt	uiteenligt	uiteenligt	uiteenligt	uiteenliggen	uiteenliggen	uiteenliggen
verleden (o.v.t.)	uiteenlag	uiteenlag	uiteenlag	uiteenlaagt	uiteenlag	uiteenlagen	uiteenlagen	uiteenlagen
toekomend (o.t.t.t.)	zal uiteenliggen uiteen zal liggen	zult/zal uiteenliggen uiteen zult/zal liggen	zult/zal uiteenliggen uiteen zult/zal liggen	zult uiteenliggen uiteen zult liggen	zal uiteenliggen uiteen zal liggen	zullen uiteenliggen uiteen zullen liggen	zullen uiteenliggen uiteen zullen liggen	zullen uiteenliggen uiteen zullen liggen
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou uiteenliggen uiteen zou liggen	zou uiteenliggen uiteen zou liggen	zou(dt) uiteenliggen uiteen zou(dt) liggen	zoudt uiteenliggen uiteen zoudt liggen	zou uiteenliggen uiteen zou liggen	zouden uiteenliggen uiteen zouden liggen	zouden uiteenliggen uiteen zouden liggen	zouden uiteenliggen uiteen zouden liggen
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	ben uiteengelegen	bent uiteengelegen	bent/is uiteengelegen	zijt uiteengelegen	is uiteengelegen	zijn uiteengelegen	zijn uiteengelegen	zijn uiteengelegen
verleden (v.v.t.)	was uiteengelegen	was uiteengelegen	was uiteengelegen	waart uiteengelegen	was uiteengelegen	waren uiteengelegen	waren uiteengelegen	waren uiteengelegen
toekomend (v.t.t.t.)	zal uiteengelegen zijn	zal/zult uiteengelegen zijn	zult/zal uiteengelegen zijn	zult uiteengelegen zijn	zal uiteengelegen zijn	zullen uiteengelegen zijn	zullen uiteengelegen zijn	zullen uiteengelegen zijn
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou uiteengelegen zijn	zou uiteengelegen zijn	zou/zoudt uiteengelegen zijn	zoudt uiteengelegen zijn	zou uiteengelegen zijn	zouden uiteengelegen zijn	zouden uiteengelegen zijn	zouden uiteengelegen zijn