uitblinken/vervoeging

vervoeging van de bedrijvende vorm van uitblinken
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		uitblinken			uit te blinken
	toekomend		zullen uitblinken uit zullen blinken			te zullen uitblinken uit te zullen blinken
voltooid	tegenwoordig		hebben uitgeblonken			te hebben uitgeblonken
	toekomend		uitgeblonken zullen hebben			uitgeblonken te zullen hebben
	onvoltooid deelwoord		voltooid deelwoord			gebiedende wijs		aanvoegende wijs
	uitblinkend		uitgeblonken			ev. blink uit	mv. verouderd blinkt uit	blinke uit (bijzin) uitblinke
aantonende wijs	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
hoofdzin	ik	jij, je	u	gij, ge	hij, zij, het	wij, we	jullie	zij, ze
tegenwoordig (o.t.t.)	blink uit	blinkt uit	blinkt uit	blinkt uit	blinkt uit	blinken uit	blinken uit	blinken uit
verleden (o.v.t.)	blonk uit	blonk uit	blonk uit	blonkt uit	blonk uit	blonken uit	blonken uit	blonken uit
toekomend (o.t.t.t.)	zal uitblinken	zult/zal uitblinken	zult/zal uitblinken	zult uitblinken	zal uitblinken	zullen uitblinken	zullen uitblinken	zullen uitblinken
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou uitblinken	zou uitblinken	zou(dt) uitblinken	zoudt uitblinken	zou uitblinken	zouden uitblinken	zouden uitblinken	zouden uitblinken
bijzin	.. dat ik	.. dat jij, je	.. dat u	.. dat gij	.. dat hij, zij, het	.. dat wij	.. dat jullie	.. dat zij
tegenwoordig (o.t.t.)	uitblink	uitblinkt	uitblinkt	uitblinkt	uitblinkt	uitblinken	uitblinken	uitblinken
verleden (o.v.t.)	uitblonk	uitblonk	uitblonk	uitblonkt	uitblonk	uitblonken	uitblonken	uitblonken
toekomend (o.t.t.t.)	zal uitblinken uit zal blinken	zult/zal uitblinken uit zult/zal blinken	zult/zal uitblinken uit zult/zal blinken	zult uitblinken uit zult blinken	zal uitblinken uit zal blinken	zullen uitblinken uit zullen blinken	zullen uitblinken uit zullen blinken	zullen uitblinken uit zullen blinken
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou uitblinken uit zou blinken	zou uitblinken uit zou blinken	zou(dt) uitblinken uit zou(dt) blinken	zoudt uitblinken uit zoudt blinken	zou uitblinken uit zou blinken	zouden uitblinken uit zouden blinken	zouden uitblinken uit zouden blinken	zouden uitblinken uit zouden blinken
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	heb uitgeblonken	hebt uitgeblonken	hebt/heeft uitgeblonken	hebt uitgeblonken	heeft uitgeblonken	hebben uitgeblonken	hebben uitgeblonken	hebben uitgeblonken
verleden (v.v.t.)	had uitgeblonken	had uitgeblonken	had uitgeblonken	hadt uitgeblonken	had uitgeblonken	hadden uitgeblonken	hadden uitgeblonken	hadden uitgeblonken
toekomend (v.t.t.t.)	zal uitgeblonken hebben	zal/zult uitgeblonken hebben	zult/zal uitgeblonken hebben	zult uitgeblonken hebben	zal uitgeblonken hebben	zullen uitgeblonken hebben	zullen uitgeblonken hebben	zullen uitgeblonken hebben
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou uitgeblonken hebben	zou uitgeblonken hebben	zou/zoudt uitgeblonken hebben	zoudt uitgeblonken hebben	zou uitgeblonken hebben	zouden uitgeblonken hebben	zouden uitgeblonken hebben	zouden uitgeblonken hebben
onpersoonlijke lijdende vorm uitgeblonken worden
	onvoltooid				voltooid
tegenwoordig	er wordt uitgeblonken				er is uitgeblonken
verleden	er werd uitgeblonken				er was uitgeblonken
toekomend	er zal uitgeblonken worden				er zal uitgeblonken zijn
voorwaardelijk	er zou uitgeblonken worden				er zou uitgeblonken zijn