terechtwijzen/vervoeging

vervoeging van de bedrijvende vorm van terechtwijzen
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		terechtwijzen			terecht te wijzen
	toekomend		zullen terechtwijzen terecht zullen wijzen			te zullen terechtwijzen terecht te zullen wijzen
voltooid	tegenwoordig		hebben terechtgewezen			te hebben terechtgewezen
	toekomend		terechtgewezen zullen hebben			terechtgewezen te zullen hebben
	onvoltooid deelwoord		voltooid deelwoord			gebiedende wijs		aanvoegende wijs
	terechtwijzend		terechtgewezen			ev. wijs terecht	mv. verouderd wijst terecht	wijze terecht (bijzin) terechtwijze
aantonende wijs	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
hoofdzin	ik	jij, je	u	gij, ge	hij, zij, het	wij, we	jullie	zij, ze
tegenwoordig (o.t.t.)	wijs terecht	wijst terecht	wijst terecht	wijst terecht	wijst terecht	wijzen terecht	wijzen terecht	wijzen terecht
verleden (o.v.t.)	wees terecht	wees terecht	wees terecht	wees terecht	wees terecht	wezen terecht	wezen terecht	wezen terecht
toekomend (o.t.t.t.)	zal terechtwijzen	zult/zal terechtwijzen	zult/zal terechtwijzen	zult terechtwijzen	zal terechtwijzen	zullen terechtwijzen	zullen terechtwijzen	zullen terechtwijzen
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou terechtwijzen	zou terechtwijzen	zou(dt) terechtwijzen	zoudt terechtwijzen	zou terechtwijzen	zouden terechtwijzen	zouden terechtwijzen	zouden terechtwijzen
bijzin	.. dat ik	.. dat jij, je	.. dat u	.. dat gij	.. dat hij, zij, het	.. dat wij	.. dat jullie	.. dat zij
tegenwoordig (o.t.t.)	terechtwijs	terechtwijst	terechtwijst	terechtwijst	terechtwijst	terechtwijzen	terechtwijzen	terechtwijzen
verleden (o.v.t.)	terechtwees	terechtwees	terechtwees	terechtwees	terechtwees	terechtwezen	terechtwezen	terechtwezen
toekomend (o.t.t.t.)	zal terechtwijzen terecht zal wijzen	zult/zal terechtwijzen terecht zult/zal wijzen	zult/zal terechtwijzen terecht zult/zal wijzen	zult terechtwijzen terecht zult wijzen	zal terechtwijzen terecht zal wijzen	zullen terechtwijzen terecht zullen wijzen	zullen terechtwijzen terecht zullen wijzen	zullen terechtwijzen terecht zullen wijzen
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou terechtwijzen terecht zou wijzen	zou terechtwijzen terecht zou wijzen	zou(dt) terechtwijzen terecht zou(dt) wijzen	zoudt terechtwijzen terecht zoudt wijzen	zou terechtwijzen terecht zou wijzen	zouden terechtwijzen terecht zouden wijzen	zouden terechtwijzen terecht zouden wijzen	zouden terechtwijzen terecht zouden wijzen
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	heb terechtgewezen	hebt terechtgewezen	hebt/heeft terechtgewezen	hebt terechtgewezen	heeft terechtgewezen	hebben terechtgewezen	hebben terechtgewezen	hebben terechtgewezen
verleden (v.v.t.)	had terechtgewezen	had terechtgewezen	had terechtgewezen	hadt terechtgewezen	had terechtgewezen	hadden terechtgewezen	hadden terechtgewezen	hadden terechtgewezen
toekomend (v.t.t.t.)	zal terechtgewezen hebben	zal/zult terechtgewezen hebben	zult/zal terechtgewezen hebben	zult terechtgewezen hebben	zal terechtgewezen hebben	zullen terechtgewezen hebben	zullen terechtgewezen hebben	zullen terechtgewezen hebben
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou terechtgewezen hebben	zou terechtgewezen hebben	zou/zoudt terechtgewezen hebben	zoudt terechtgewezen hebben	zou terechtgewezen hebben	zouden terechtgewezen hebben	zouden terechtgewezen hebben	zouden terechtgewezen hebben
onpersoonlijke lijdende vorm terechtgewezen worden
	onvoltooid				voltooid
tegenwoordig	er wordt terechtgewezen				er is terechtgewezen
verleden	er werd terechtgewezen				er was terechtgewezen
toekomend	er zal terechtgewezen worden				er zal terechtgewezen zijn
voorwaardelijk	er zou terechtgewezen worden				er zou terechtgewezen zijn
lijdende vorm terechtgewezen worden
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		terechtgewezen worden			terechtgewezen te worden
	toekomend		terechtgewezen zullen worden			terechtgewezen te zullen worden
voltooid	tegenwoordig		terechtgewezen zijn			terechtgewezen te zijn
	toekomend		terechtgewezen zullen zijn			terechtgewezen te zullen zijn
	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (o.t.t.)	word terechtgewezen	wordt terechtgewezen	wordt terechtgewezen	wordt terechtgewezen	wordt terechtgewezen	worden terechtgewezen	worden terechtgewezen	worden terechtgewezen
verleden (o.v.t.)	werd terechtgewezen	werd terechtgewezen	werd terechtgewezen	werdt terechtgewezen	werd terechtgewezen	werden terechtgewezen	werden terechtgewezen	werden terechtgewezen
toekomend (o.t.t.t.)	zal terechtgewezen worden	zult terechtgewezen worden	zult terechtgewezen worden	zult terechtgewezen worden	zal terechtgewezen worden	zullen terechtgewezen worden	zullen terechtgewezen worden	zullen terechtgewezen worden
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou terechtgewezen worden	zou terechtgewezen worden	zou/zoudt terechtgewezen worden	zoudt terechtgewezen worden	zou terechtgewezen worden	zouden terechtgewezen worden	zouden terechtgewezen worden	zouden terechtgewezen worden
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	ben terechtgewezen	bent terechtgewezen	bent/is terechtgewezen	zijt terechtgewezen	is terechtgewezen	zijn terechtgewezen	zijn terechtgewezen	zijn terechtgewezen
verleden (v.v.t.)	was terechtgewezen	was terechtgewezen	was terechtgewezen	waart terechtgewezen	was terechtgewezen	waren terechtgewezen	waren terechtgewezen	waren terechtgewezen
toekomend (v.t.t.t.)	zal terechtgewezen zijn	zult terechtgewezen zijn	zult terechtgewezen zijn	zult terechtgewezen zijn	zal terechtgewezen zijn	zullen terechtgewezen zijn	zullen terechtgewezen zijn	zullen terechtgewezen zijn
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou terechtgewezen zijn	zou terechtgewezen zijn	zou/zoudt terechtgewezen zijn	zoudt terechtgewezen zijn	zou terechtgewezen zijn	zouden terechtgewezen zijn	zouden terechtgewezen zijn	zouden terechtgewezen zijn