terasa v

  1. terras


terasa v

  1. terras


terasa v

  1. rivierterras; een landvorm die ontstaat als een restant van een vroegere riviervlakte


terasa v

  1. terras


  • te·ra·sa

terasa v

  1. (landbouw) terras; een horizontaal gelegen vlakte, enerzijds begrensd door een duidelijk aflopend terrein en anderzijds door een duidelijk oplopend terrein
  2. (bouwkunde) terras, dakterras; een plat dak waar men kan zitten, dakterras