terrasse
- ter·ras·se
- Afkomstig van het Oudprovençaalse zelfstandige naamwoord "terrassa", dat van het Latijnse zelfstandige naamwoord terra (= aarde) komt
Naar frequentie | 45621 |
---|
enkelvoud | meervoud | |||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | terrasse | terrassen | terrasser | terrassene |
genitief | terrasses | terrassens | terrassers | terrassenes |
terrasse m
|
|
- ter·ras·se
- Afkomstig van het Oudprovençaalse zelfstandige naamwoord "terrassa", dat van het Latijnse zelfstandige naamwoord terra (= aarde) komt
enkelvoud | meervoud | |||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | terrasse | terrassen | terrassar | terrassane |
terrasse m
- [2]: takterrasse
- [2]: terrasseblokk
- [2]: terrassehus
- [2]: terrassehusvære
- [2]: terrasseleilegheit
- [2]: terrassere