substantiveren/vervoeging

vervoeging van de bedrijvende vorm van substantiveren
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		substantiveren			te substantiveren
	toekomend		zullen substantiveren			te zullen substantiveren
voltooid	tegenwoordig		hebben gesubstantiveerd			te hebben gesubstantiveerd
	toekomend		gesubstantiveerd zullen hebben			gesubstantiveerd te zullen hebben
	onvoltooid deelwoord		voltooid deelwoord			gebiedende wijs		aanvoegende wijs
	substantiverend		gesubstantiveerd			ev. substantiveer	mv. verouderd substantiveert	substantivere
aantonende wijs	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij, ge	hij, zij, het	wij, we	jullie	zij, ze
tegenwoordig (o.t.t.)	substantiveer	substantiveert	substantiveert	substantiveert	substantiveert	substantiveren	substantiveren	substantiveren
verleden (o.v.t.)	substantiveerde	substantiveerde	substantiveerde	substantiveerde	substantiveerde	substantiveerden	substantiveerden	substantiveerden
toekomend (o.t.t.t.)	zal substantiveren	zult/zal substantiveren	zult/zal substantiveren	zult substantiveren	zal substantiveren	zullen substantiveren	zullen substantiveren	zullen substantiveren
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou substantiveren	zou substantiveren	zou(dt) substantiveren	zoudt substantiveren	zou substantiveren	zouden substantiveren	zouden substantiveren	zouden substantiveren
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	heb gesubstantiveerd	hebt gesubstantiveerd	hebt/heeft gesubstantiveerd	hebt gesubstantiveerd	heeft gesubstantiveerd	hebben gesubstantiveerd	hebben gesubstantiveerd	hebben gesubstantiveerd
verleden (v.v.t.)	had gesubstantiveerd	had gesubstantiveerd	had gesubstantiveerd	hadt gesubstantiveerd	had gesubstantiveerd	hadden gesubstantiveerd	hadden gesubstantiveerd	hadden gesubstantiveerd
toekomend (v.t.t.t.)	zal gesubstantiveerd hebben	zal/zult gesubstantiveerd hebben	zult/zal gesubstantiveerd hebben	zult gesubstantiveerd hebben	zal gesubstantiveerd hebben	zullen gesubstantiveerd hebben	zullen gesubstantiveerd hebben	zullen gesubstantiveerd hebben
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou gesubstantiveerd hebben	zou gesubstantiveerd hebben	zou/zoudt gesubstantiveerd hebben	zoudt gesubstantiveerd hebben	zou gesubstantiveerd hebben	zouden gesubstantiveerd hebben	zouden gesubstantiveerd hebben	zouden gesubstantiveerd hebben
onpersoonlijke lijdende vorm gesubstantiveerd worden
	onvoltooid				voltooid
tegenwoordig	er wordt gesubstantiveerd				er is gesubstantiveerd
verleden	er werd gesubstantiveerd				er was gesubstantiveerd
toekomend	er zal gesubstantiveerd worden				er zal gesubstantiveerd zijn
voorwaardelijk	er zou gesubstantiveerd worden				er zou gesubstantiveerd zijn
lijdende vorm gesubstantiveerd worden
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		gesubstantiveerd worden			gesubstantiveerd te worden
	toekomend		gesubstantiveerd zullen worden			gesubstantiveerd te zullen worden
voltooid	tegenwoordig		gesubstantiveerd zijn			gesubstantiveerd te zijn
	toekomend		gesubstantiveerd zullen zijn			gesubstantiveerd te zullen zijn
	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (o.t.t.)	word gesubstantiveerd	wordt gesubstantiveerd	wordt gesubstantiveerd	wordt gesubstantiveerd	wordt gesubstantiveerd	worden gesubstantiveerd	worden gesubstantiveerd	worden gesubstantiveerd
verleden (o.v.t.)	werd gesubstantiveerd	werd gesubstantiveerd	werd gesubstantiveerd	werdt gesubstantiveerd	werd gesubstantiveerd	werden gesubstantiveerd	werden gesubstantiveerd	werden gesubstantiveerd
toekomend (o.t.t.t.)	zal gesubstantiveerd worden	zult gesubstantiveerd worden	zult gesubstantiveerd worden	zult gesubstantiveerd worden	zal gesubstantiveerd worden	zullen gesubstantiveerd worden	zullen gesubstantiveerd worden	zullen gesubstantiveerd worden
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou gesubstantiveerd worden	zou gesubstantiveerd worden	zou/zoudt gesubstantiveerd worden	zoudt gesubstantiveerd worden	zou gesubstantiveerd worden	zouden gesubstantiveerd worden	zouden gesubstantiveerd worden	zouden gesubstantiveerd worden
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	ben gesubstantiveerd	bent gesubstantiveerd	bent/is gesubstantiveerd	zijt gesubstantiveerd	is gesubstantiveerd	zijn gesubstantiveerd	zijn gesubstantiveerd	zijn gesubstantiveerd
verleden (v.v.t.)	was gesubstantiveerd	was gesubstantiveerd	was gesubstantiveerd	waart gesubstantiveerd	was gesubstantiveerd	waren gesubstantiveerd	waren gesubstantiveerd	waren gesubstantiveerd
toekomend (v.t.t.t.)	zal gesubstantiveerd zijn	zult gesubstantiveerd zijn	zult gesubstantiveerd zijn	zult gesubstantiveerd zijn	zal gesubstantiveerd zijn	zullen gesubstantiveerd zijn	zullen gesubstantiveerd zijn	zullen gesubstantiveerd zijn
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou gesubstantiveerd zijn	zou gesubstantiveerd zijn	zou/zoudt gesubstantiveerd zijn	zoudt gesubstantiveerd zijn	zou gesubstantiveerd zijn	zouden gesubstantiveerd zijn	zouden gesubstantiveerd zijn	zouden gesubstantiveerd zijn