snarl
- snarl
- Wellicht klanknabootsend; verwant met Nederlands snarren, Duits schnarren.[1]
enkelvoud | meervoud |
---|---|
snarl | snarls |
snarl
vervoeging | |
---|---|
onbepaalde wijs | to snarl |
he/she/it | snarls |
verleden tijd | snarled |
voltooid deelwoord |
snarled |
onvoltooid deelwoord |
snarling |
gebiedende wijs | snarl |
snarl
- onovergankelijk grauwen, grommen
- overgankelijk afblaffen, afsnauwen
- overgankelijk in de war brengen