roepen/vervoeging

vervoeging van de bedrijvende vorm van roepen
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		roepen			te roepen
onvoltooid	toekomend		zullen roepen			te zullen roepen
voltooid	tegenwoordig		hebben geroepen			te hebben geroepen
voltooid	toekomend		geroepen zullen hebben			geroepen te zullen hebben
	onvoltooid deelwoord		voltooid deelwoord			gebiedende wijs		aanvoegende wijs
	roepend		geroepen			ev. roep	mv. verouderd roept	roepe
aantonende wijs	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij, ge	hij, zij, het	wij, we	jullie	zij, ze
tegenwoordig (o.t.t.)	roep	roept	roept	roept	roept	roepen	roepen	roepen
verleden (o.v.t.)	riep	riep	riep	riept^[1]	riep	riepen	riepen	riepen
toekomend (o.t.t.t.)	zal roepen	zult/zal roepen	zult/zal roepen	zult roepen	zal roepen	zullen roepen	zullen roepen	zullen roepen
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou roepen	zou roepen	zou(dt) roepen	zoudt roepen	zou roepen	zouden roepen	zouden roepen	zouden roepen
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	heb geroepen	hebt geroepen	hebt/heeft geroepen	hebt geroepen	heeft geroepen	hebben geroepen	hebben geroepen	hebben geroepen
verleden (v.v.t.)	had geroepen	had geroepen	had geroepen	hadt geroepen	had geroepen	hadden geroepen	hadden geroepen	hadden geroepen
toekomend (v.t.t.t.)	zal geroepen hebben	zal/zult geroepen hebben	zult/zal geroepen hebben	zult geroepen hebben	zal geroepen hebben	zullen geroepen hebben	zullen geroepen hebben	zullen geroepen hebben
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou geroepen hebben	zou geroepen hebben	zou/zoudt geroepen hebben	zoudt geroepen hebben	zou geroepen hebben	zouden geroepen hebben	zouden geroepen hebben	zouden geroepen hebben
onpersoonlijke lijdende vorm geroepen worden
	onvoltooid				voltooid
tegenwoordig	er wordt geroepen				er is geroepen
verleden	er werd geroepen				er was geroepen
toekomend	er zal geroepen worden				er zal geroepen zijn
voorwaardelijk	er zou geroepen worden				er zou geroepen zijn
lijdende vorm geroepen worden
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		geroepen worden			geroepen te worden
onvoltooid	toekomend		geroepen zullen worden			geroepen te zullen worden
voltooid	tegenwoordig		geroepen zijn			geroepen te zijn
voltooid	toekomend		geroepen zullen zijn			geroepen te zullen zijn
	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (o.t.t.)	word geroepen	wordt geroepen	wordt geroepen	wordt geroepen	wordt geroepen	worden geroepen	worden geroepen	worden geroepen
verleden (o.v.t.)	werd geroepen	werd geroepen	werd geroepen	werdt geroepen	werd geroepen	werden geroepen	werden geroepen	werden geroepen
toekomend (o.t.t.t.)	zal geroepen worden	zult geroepen worden	zult geroepen worden	zult geroepen worden	zal geroepen worden	zullen geroepen worden	zullen geroepen worden	zullen geroepen worden
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou geroepen worden	zou geroepen worden	zou/zoudt geroepen worden	zoudt geroepen worden	zou geroepen worden	zouden geroepen worden	zouden geroepen worden	zouden geroepen worden
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	ben geroepen	bent geroepen	bent/is geroepen	zijt geroepen	is geroepen	zijn geroepen	zijn geroepen	zijn geroepen
verleden (v.v.t.)	was geroepen	was geroepen	was geroepen	waart geroepen	was geroepen	waren geroepen	waren geroepen	waren geroepen
toekomend (v.t.t.t.)	zal geroepen zijn	zult geroepen zijn	zult geroepen zijn	zult geroepen zijn	zal geroepen zijn	zullen geroepen zijn	zullen geroepen zijn	zullen geroepen zijn
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou geroepen zijn	zou geroepen zijn	zou/zoudt geroepen zijn	zoudt geroepen zijn	zou geroepen zijn	zouden geroepen zijn	zouden geroepen zijn	zouden geroepen zijn

Verwijzingen

↑ Bij de zogeheten sterke (of geheel onregelmatige) werkwoorden wordt de onvoltooid verleden tijd van de tweede persoon bij ge of gij zowel in het enkelvoud als in het meervoud gevormd door toevoeging van -t aan de verledentijdsvorm. [1]

[1] Bij de zogeheten sterke (of geheel onregelmatige) werkwoorden wordt de onvoltooid verleden tijd van de tweede persoon bij ge of gij zowel in het enkelvoud als in het meervoud gevormd door toevoeging van -t aan de verledentijdsvorm. [1]

[1]