• reageren op
  • re·a·ge·ren
  • Leenwoord uit het Duits, in de betekenis van ‘reactie vertonen’ voor het eerst aangetroffen in 1847 [1]
  • afgeleid van het Duits (met het achtervoegsel -eren) [2]
stamtijd
onbepaalde
wijs
verleden
tijd
voltooid
deelwoord
reageren
reageerde
gereageerd
zwak -d volledig

reageren

  1. inergatief ~ op op een nieuwe situatie actie ondernemen
    • Cécile had heel anders gereageerd. [3] 
     Koen de Kort, in dienst van Trek, was er in 2017 ook bij. Hij reageert schouderophalend op het wrede dessert. ‘Het past in het wielrennen van deze tijd. Het moet spannender, specialer, steiler, gekker.’[4]
     Ze reageerde altijd verontwaardigd ‘Waarom ik altijd? Mijn zusje kan ook ontsporen hoor!’ Maar zolang alles goed en gezond bleef aan beide kanten van de oceaan kon ik met een gerust hart doorlopen.[5]
  2. inergatief (scheikunde) ~ met: bij samenvoeging een chemisch proces van verandering ondergaan.
    • Fluor kan heftig met veel stoffen reageren. 
99 % van de Nederlanders;
100 % van de Vlamingen.[6]
  1. "reageren" in:
    Sijs, Nicoline van der
    , Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org
    ; ISBN 90 204 2045 3
  2. reageren op website: Etymologiebank.nl
  3. Lemaitre, Pierre
    "Tot ziens daarboven" 2014 ISBN 9789401601931 pagina 17
  4.   Weblink bron
    Rob Gollin
    “De helling van de mooie meisjes knijpt de renner de keel dicht” (10 juli 2019), de Volkskrant
  5. Tim Voors
    “Alleen, De Pacific Crest Trail te voet van Mexico naar Canada”, eBook: Mat-Zet bv, Soest (2018), Fontaine Uitgevers  
  6.   Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be