reageren

Nederlands

Leenwoord uit het Duits, in de betekenis van ‘reactie vertonen’ voor het eerst aangetroffen in 1847 ^[1]
afgeleid van het Duits (met het achtervoegsel -eren) ^[2]

reageren

inergatief ~ op op een nieuwe situatie actie ondernemen
- Cécile had heel anders gereageerd. ^[3]
▸ Koen de Kort, in dienst van Trek, was er in 2017 ook bij. Hij reageert schouderophalend op het wrede dessert. ‘Het past in het wielrennen van deze tijd. Het moet spannender, specialer, steiler, gekker.’^[4]

▸ Ze reageerde altijd verontwaardigd ‘Waarom ik altijd? Mijn zusje kan ook ontsporen hoor!’ Maar zolang alles goed en gezond bleef aan beide kanten van de oceaan kon ik met een gerust hart doorlopen.^[5]

1. op een nieuwe situatie actie ondernemen

Het woord reageren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "reageren" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.^[6]