puin

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  puin    (hulp, bestand)
• IPA: / pœyn / (1 lettergreep)
  • (Noord-Nederland): /pœʏ̯n/
  • (Vlaanderen, Brabant, Limburg): /pœːn/

Woordafbreking

• puin

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het ?, in de betekenis van ‘vergruisde steen’ voor het eerst aangetroffen in 1443

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	puin	-
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

het puin o

1. een massa vergruizelde steen

   • Gisteren moesten die herrieschoppers het puin voor straf opruimen. 

2. fijne brokjes diamant met lage waarde

Hyponiemen

• ruimtepuin

Afgeleide begrippen

   

puinbak puinbed puinbestrating puinbeton puindrainering puinfundering puingesteente puinhelling puinhoer puinhoop puinkegel puinklomp puinlaag puinruimen puinsleuf puinwal puinweg puinzooi

Vertalingen

    1. een massa vergruizelde steen   

Duits: Schutt (de) m, Trümmerschutt (de) m Engels: rubble (en), rubbish (en), debris (en), ruins (en) mv

Frans: débris (fr) m mv Spaans: escombros (es) m mv

Bijwoord

puin

1. bijwoordelijk deel van een scheidbaar werkwoord een onredderde toestand

   • puinruimen: Eerst mochten ze puin gaan ruimen. 

Gangbaarheid

• Het woord puin staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "puin" herkend door:

98 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.