Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • pruik
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘vals haar’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1560 [1]
enkelvoud meervoud
naamwoord pruik pruiken
verkleinwoord pruikje pruikjes

Zelfstandig naamwoord

de pruikv / m

  1. een kunstmatig haarstuk waarmee het hoofd bedekt wordt
    • In de achttiende eeuw was het dragen van pruiken erg in de mode. 
     "Ik had mijn best gedaan haar goed te bestuderen en thuis voor de spiegel geoefend. Ik had een pruik opgezet, haar befaamde eyeliner en lippenstift opgedaan en zong De Verzoening van Frank Boeijen, terwijl Liesbeth voor mijn neus zat."[2]
Afgeleide begrippen
Vertalingen

Gangbaarheid

100 % van de Nederlanders;
99 % van de Vlamingen.[3]

Meer informatie

Verwijzingen