orbital
- IPA: /ɔrˈbʲital/
orbital m
- (natuurkunde) orbitaal; het gebied rondom een atoomkern waarin elektronen met een bepaalde energie zich met 90% waarschijnlijkheid bevinden
- (natuurkunde) orbitaal; de omloop (van een satelliet) betreffend
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
orbital
- (natuurkunde) orbitaal; het gebied rondom een atoomkern waarin elektronen met een bepaalde energie zich met 90% waarschijnlijkheid bevinden
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- or·bi·tal
- afgeleid van het Latijnse orbita (baan (van hemellichaam)) of het Spaanse órbita met het achtervoegsel -al
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
mannelijk | orbital | orbitales |
vrouwelijk | orbital | orbitales |
orbital
- orbital in: Diccionario de la lengua española, 23e druk, op website: Real academia española
- IPA: /ɔrbɪtal/
- or·bi·tal
- (natuurkunde) orbitaal; het gebied rondom een atoomkern waarin elektronen met een bepaalde energie zich met 90% waarschijnlijkheid bevinden
- (natuurkunde) orbitaal; de omloop (van een satelliet) betreffend
- Zie Wikipedia voor meer informatie.