oorbel

Nederlands

de oorbel v / m

een ornament dat in of op het oor aangebracht wordt
- Hij had een oorbelletje in zijn rechteroor.
▸ Natuurlijk had ik Clio onderschat. In plaats van de deur open te doen in verhuis-T-shirt en joggingbroek verscheen zij, alsof ze wist dat dit haar eerste opkomst zou zijn in mijn boek, als een vrouw die weet hoe zij haar entree moet maken, in een spectaculair kort zwart jurkje van Elsa Schiaparelli, dat was afgezet met een bloemmotief van witte glaskraaltjes en een wufte kraag van witte raffia, met daarbij zwarte open schoenen met een hoge hak van Fendi en lange, hangende, zilveren oorbellen van Gucci.^[1]

1. een ornament dat in of op het oor aangebracht wordt

Het woord oorbel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.^[2]

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	oorbel	oorbellen
verkleinwoord	oorbelletje	oorbelletjes