oer
Niet te verwarren met: oer- |
- oer
- van Nedersaksisch Uur zn , in de betekenis van ‘ijzerhoudende grond’ aangetroffen vanaf 1764 [1] [2] [3]
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | oer | - |
verkleinwoord | - | - |
het oer o
- (mineralogie) ijzerhoudende grondsoort
- Voor een deel bestaat de bodem hier uit oer.
- Het woord oer staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "oer" herkend door:
98 % | van de Nederlanders; |
91 % | van de Vlamingen.[4] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ oer (ijzerhoudende grond) op website: Etymologiebank.nl
- ↑ "oer" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
- IPA: /uːr/ (Etsbergs)
oer o
enkelvoud | meervoud | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
geheel | gemuteerd | verkleind | gemuteerd verkleind | geheel | gemuteerd | verkleind | gemuteerd verkleind | |
nominatief | oer | - | uurke | - | oer | - | uurkes | - |
genitief | oers | - | uurkes | - | oer | - | uurkes | - |
locatief | oeres | - | oereske | - | oerese | - | oereskes | - |
datief | oere | - | uurke | - | oer | - | uurkes | - |
accusatief | oer | - | uurke | - | oer | - | uurkes | - |
oer