oe

Universeel taalgebruik

Letter

oe

1. alternatieve schrijfwijze voor de ö, de diakritische uitbreiding van de vijftiende letter van het Latijnse alfabet (o) met een umlaut.

Letters van het Latijnse alfabet
Kleine letters:	a	b	c	d	e	f	g	h	i	j	k	l	m	n	o	p	q	r	s	t	u	v	w	x	y	z
Hoofdletters:	A	B	C	D	E	F	G	H	I	J	K	L	M	N	O	P	Q	R	S	T	U	V	W	X	Y	Z
Kleine letters met diakritische uitbreidingen:	á	ć	é	í	ó	ń	ś	ú	ý	ź	ǿ	à	è	ì	ò	ù	â	ê	ĝ	ĥ	î	ĵ	ô	û	ä	ë
	ï	ö	ü	ÿ	ã	ñ	õ	ũ	å	ů	ç	ş	č	ğ	š	ŭ	ł	ő	ű	ø	ā	ē	ī	ō	ū	ß
	æ	œ	ij	ð	þ	ą	ę	į	ǫ	ų	ż	ı
Hoofdletters met diakritische uitbreidingen:	Á	Ć	É	Í	Ó	Ń	Ś	Ú	Ý	Ź	Ǿ	À	È	Ì	Ò	Ù	Â	Ê	Ĝ	Ĥ	Î	Ĵ	Ô	Û	Ä	Ë
	Ï	Ö	Ü	Ã	Ñ	Õ	Ũ	Å	Ů	Ç	Ş	Č	Ğ	Š	Ŭ	Ł	Ő	Ű	Ø	Ā	Ē	Ī	Ō	Ū	Æ	Œ
	IJ	Ð	Þ	Ą	Ę	Į	Ǫ	Ų	Ż

Engels

enkelvoud	meervoud
oe	oes

Zelfstandig naamwoord

oe

1. (dichterlijk) eiland

   «I love my father's northern land, / Where the dark pine-trees grow, / And the bold Baltic's echoing strand / Looks o'er each grassy oe.»

   Ik houd van mijn vaders noordelijke land/ waar de donkere dennen groeien/ en het boude echoënde strand van de Oostzee / uitziet over ieder grassig eilandje.

Nedersaksisch

Persoonlijk voornaamwoord

oe

1. jou; 2e persoon enkelvoud datief

Bezittelijk voornaamwoord

oe

1. jouw; van jou

Veluws

Persoonlijk voornaamwoord

oe

1. jou; 2e persoon enkelvoud datief

Bezittelijk voornaamwoord

oe

1. jouw; van jou