knallen/vervoeging

vervoeging van de bedrijvende vorm van knallen
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		knallen			te knallen
	toekomend		zullen knallen			te zullen knallen
voltooid	tegenwoordig		hebben geknald			te hebben geknald
	toekomend		geknald zullen hebben			geknald te zullen hebben
	onvoltooid deelwoord		voltooid deelwoord			gebiedende wijs		aanvoegende wijs
	knallend		geknald			ev. knal	mv. verouderd knalt	knalle
aantonende wijs	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij, ge	hij, zij, het	wij, we	jullie	zij, ze
tegenwoordig (o.t.t.)	knal	knalt	knalt	knalt	knalt	knallen	knallen	knallen
verleden (o.v.t.)	knalde	knalde	knalde	knalde	knalde	knalden	knalden	knalden
toekomend (o.t.t.t.)	zal knallen	zult/zal knallen	zult/zal knallen	zult knallen	zal knallen	zullen knallen	zullen knallen	zullen knallen
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou knallen	zou knallen	zou(dt) knallen	zoudt knallen	zou knallen	zouden knallen	zouden knallen	zouden knallen
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	heb geknald	hebt geknald	hebt/heeft geknald	hebt geknald	heeft geknald	hebben geknald	hebben geknald	hebben geknald
verleden (v.v.t.)	had geknald	had geknald	had geknald	hadt geknald	had geknald	hadden geknald	hadden geknald	hadden geknald
toekomend (v.t.t.t.)	zal geknald hebben	zal/zult geknald hebben	zult/zal geknald hebben	zult geknald hebben	zal geknald hebben	zullen geknald hebben	zullen geknald hebben	zullen geknald hebben
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou geknald hebben	zou geknald hebben	zou/zoudt geknald hebben	zoudt geknald hebben	zou geknald hebben	zouden geknald hebben	zouden geknald hebben	zouden geknald hebben