inlijven

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  inlijven    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈɪnlɛɪvə(n)/

Woordafbreking

• in·lij·ven

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘opnemen’ voor het eerst aangetroffen in 1565
• leenvertaling van Latijn incorporare; samenstellende afleiding van in (voorzetsel) en lijf (zelfstandig naamwoord) met het achtervoegsel -en dat de onbepaalde wijs van een werkwoord vormt

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
inlijven	lijfde in	ingelijfd
zwak -d	volledig

Werkwoord

inlijven

1. iemand in een groep opnemen

   • Hij werd bij het leger ingelijfd. 

2. het toe-eigenen van een grondgebied

   • Oostenrijk werd tijdens de Tweede Wereldoorlog door Duitsland ingelijfd. 

3. toekomende tijd enkelvoud en meervoud van inlijven

   • Zij zullen dat land binnenkort inlijven. 

Synoniemen

• [2] annexeren

Afgeleide begrippen

• inlijving

Vertalingen

    1. iemand in een groep opnemen   

Duits: einreihen (de) Engels: incorporate (en)

Frans: embrigader (fr) Italiaans: incorporar (it)

    2. het toe-eigenen van een grondgebied   

Duits: einverleiben (de) Engels: annex (en)

Frans: annexer à (fr), annexer (fr) Spaans: anexar (es), anexionar (es)

Gangbaarheid

• Het woord inlijven staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "inlijven" herkend door:

95 %	van de Nederlanders;
97 %	van de Vlamingen.