• in·be·slag·ne·ming
enkelvoud meervoud
naamwoord inbeslagneming inbeslagnemingen
verkleinwoord - -

de inbeslagnemingv

  1. (juridisch) een civielrechtelijke of strafrechtelijke maatregel die iemand de beschikking over een voorwerp of vermogensrecht ontneemt of beperkt ten behoeve van een ander (het civiele recht) of de maatschappij (het strafrecht)