hurken/vervoeging

vervoeging van de bedrijvende vorm van hurken
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		hurken			te hurken
	toekomend		zullen hurken			te zullen hurken
voltooid	tegenwoordig		hebben gehurkt			te hebben gehurkt
	toekomend		gehurkt zullen hebben			gehurkt te zullen hebben
	onvoltooid deelwoord		voltooid deelwoord			gebiedende wijs		aanvoegende wijs
	hurkend		gehurkt			ev. hurk	mv. verouderd hurkt	hurke
aantonende wijs	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij, ge	hij, zij, het	wij, we	jullie	zij, ze
tegenwoordig (o.t.t.)	hurk	hurkt	hurkt	hurkt	hurkt	hurken	hurken	hurken
verleden (o.v.t.)	hurkte	hurkte	hurkte	hurkte	hurkte	hurkten	hurkten	hurkten
toekomend (o.t.t.t.)	zal hurken	zult/zal hurken	zult/zal hurken	zult hurken	zal hurken	zullen hurken	zullen hurken	zullen hurken
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou hurken	zou hurken	zou(dt) hurken	zoudt hurken	zou hurken	zouden hurken	zouden hurken	zouden hurken
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	heb gehurkt	hebt gehurkt	hebt/heeft gehurkt	hebt gehurkt	heeft gehurkt	hebben gehurkt	hebben gehurkt	hebben gehurkt
verleden (v.v.t.)	had gehurkt	had gehurkt	had gehurkt	hadt gehurkt	had gehurkt	hadden gehurkt	hadden gehurkt	hadden gehurkt
toekomend (v.t.t.t.)	zal gehurkt hebben	zal/zult gehurkt hebben	zult/zal gehurkt hebben	zult gehurkt hebben	zal gehurkt hebben	zullen gehurkt hebben	zullen gehurkt hebben	zullen gehurkt hebben
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou gehurkt hebben	zou gehurkt hebben	zou/zoudt gehurkt hebben	zoudt gehurkt hebben	zou gehurkt hebben	zouden gehurkt hebben	zouden gehurkt hebben	zouden gehurkt hebben