hoogleraar

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  hoogleraar    (hulp, bestand)
• IPA: / hoxˈlerar / (3 lettergrepen)

Woordafbreking

• hoog·le·raar

Woordherkomst en -opbouw

• samenstelling van  hoog  en  leraar 

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	hoogleraar	hoogleraars hoogleraren
verkleinwoord	hoogleraartje	hoogleraartjes

Zelfstandig naamwoord

de hoogleraar m

1. (onderwijs), (beroep), (wetenschap) iemand met titel professor die aan een hogeschool of universiteit een leerstoel in een bepaald vak bekleedt en die het onderzoek en onderwijs in dit vak leidt

   • Precies 150 jaar geleden sprak Robert Fruin hier zijn oratie uit als eerste hoogleraar Vaderlandse Geschiedenis in Leiden en daarmee tegelijk als eerste hoogleraar geschiedenis in Nederland.  

   ▸ Uiteindelijk verloor Buikhuisen ook de steun van de universiteit. Na enkele jaren vertrok de hoogleraar naar Spanje, waar hij antiekhandelaar werd.

Hyponiemen

• afstudeerhoogleraar, collega-hoogleraar, deeltijdhoogleraar, emeritus-hoogleraar, gasthoogleraar, milieuhoogleraar, oud-hoogleraar

Afgeleide begrippen

• hoogleraarschap, hoogleraar-directeur

Verwante begrippen

• professor

Vertalingen

    1. iemand met titel professor die aan een hogeschool of universiteit een leerstoel in een bepaald vak bekleedt en die het onderzoek en onderwijs in dit vak leidt   

Duits: Hochschullehrer (de) m Engels: professor (en)

Spaans: catedrático (es) m

Gangbaarheid

• Het woord hoogleraar staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "hoogleraar" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.