furtum
Latijn
Uitspraak
- IPA: /ˈfuːrtʊ(m)/
Woordafbreking
- fur·tum
Woordherkomst en -opbouw
Zelfstandig naamwoord
fūrtum o
- diefstal
- gestolen goed
- (postklassiek) heimelijke handeling
- krijgslist
Verbuiging
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
nominatief | fūrtum | fūrta |
genitief | fūrtī | fūrtōrum |
datief | fūrtō | fūrtīs |
accusatief | fūrtum | fūrta |
vocatief | fūrtum | fūrta |
ablatief | fūrtō | fūrtīs |
Synoniemen
- (Juvenalis) furtus
Uitdrukkingen en gezegden
[1] furtum facere
- een diefstal plegen
[1] furti damnari
- voor een diefstal veroordeeld worden