frisk
- frisk
- Afkomstig uit het Nederduits.
frisk
stellend | vergrotend | overtreffend | ||
---|---|---|---|---|
onbepaald (sterk) |
m/v enkelvoud | frisk | friskere | friskest |
o enkelvoud | friskt [1] | |||
meervoud | friske | |||
bepaald (zwak) |
enkelvoud en meervoud |
friske | friskere | friskeste |
- [1] sunn
- [2] forfriskende
- [3] ny
frisk m
enkelvoud | meervoud | |||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | frisk |
- ↑ frisk+t (een afwijking van de afwijking)
Bron: sprakrad.no (in het Noors)
- frisk
frisk
stellend | vergrotend | overtreffend | ||
---|---|---|---|---|
onbepaald (sterk) |
m/v enkelvoud | frisk | friskare | friskast |
o enkelvoud | friskt [1] | |||
meervoud | friske | |||
bepaald (zwak) |
enkelvoud en meervoud |
friske | friskare | friskaste |
- [1] sunn
- [2] forfriskande
- [3] ny
frisk m
enkelvoud | meervoud | |||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | frisk | |||
genitief |
- ↑ frisk+t (een afwijking van de afwijking)
Bron: sprakrad.no (in het Noors)