fort

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  fort    (hulp, bestand)
• IPA: /fɔrt/

Woordafbreking

• fort

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘vestingwerk’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1577

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	fort	forten
verkleinwoord	fortje	fortjes

Zelfstandig naamwoord

fort o

1. (militair) bouwwerk om de eigen positie te versterken

   • De strijders hadden zich verschanst in een fort. 

2. (figuurlijk) sterke kant, sterk punt, sterke zijde (meestal in ontkennende zin)

   • Dat is mijn fort niet. 

3. (wonen) groot woonhuis voor meerdere gezinnen tegelijk, vaak begonnen als eengezinswoning

Synoniemen

• [1] bastion, vestingwerk

Gangbaarheid

• Het woord fort staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "fort" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
96 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie de doorverwijspagina op Wikipedia voor meer informatie.

Duits

Uitspraak

• Geluid:  fort    (hulp, bestand)

Bijwoord

fort

1. weg, verdwenen

   «Er ist schon lange fort.»

   Hij is allang weg.

2. verder

Synoniemen

• hin, weg

Frans

Uitspraak

• Geluid:  fort    (hulp, bestand)

	enkelvoud	meervoud
mannelijk	fort	forts
vrouwelijk	forte	fortes

Bijvoeglijk naamwoord

fort

1. sterk