flamboyant

Flamboyant

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  flamboyant    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• flam·boy·ant

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	flamboyant	flamboyanter	flamboyantst
verbogen	flamboyante	flamboyantere	flamboyantste
partitief	flamboyants	flamboyanters	-

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘stralend’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1950

Bijvoeglijk naamwoord

flamboyant

1. vurig, hartstochtelijk

   • Ik vond vooral de flamboyante gotiek erg indrukwekkend. 

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	flamboyant	flamboyanten
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

de flamboyant m

1. (plantkunde) Delonix regia  een een tot 15 m hoge boom met een brede, schermvormige kroon uit de vlinderbloemenfamilie (Leguminosae).

   • De bloemen van de flamboyant zijn oranjerood tot scharlakenrood en 10-15 cm groot. 

Gangbaarheid

• Het woord flamboyant staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "flamboyant" herkend door:

94 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Engels

Uitspraak

• Geluid:  flamboyant (VS)    (hulp, bestand)
• IPA:

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans

Bijvoeglijk naamwoord

stellend	vergrotend	overtreffend
flamboyant	more flamboyant	most flamboyant

flamboyant

1. flamboyant, hartstochtelijk, vurig

Frans

Uitspraak

• IPA: /flɑ̃.bwa.jɑ̃/

Werkwoord

flamboyant

1. tegenwoordig deelwoord (participe présent) van flamboyer

	enkelvoud	meervoud
mannelijk	flamboyant	flamboyants
vrouwelijk	flamboyante	flamboyantes

Bijvoeglijk naamwoord

flamboyant

1. hartstochtelijk, vurig, flamboyant

enkelvoud		meervoud
zonder lidwoord	met lidwoord	zonder lidwoord	met lidwoord
flamboyant	le flamboyant	flamboyants	les flamboyants

Zelfstandig naamwoord

flamboyant m

1. (plantkunde) flamboyant