duren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  duren    (hulp, bestand)
• IPA: /'dyːrə(n)/

Woordafbreking

• du·ren

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘tijd in beslag nemen, voortduren’ voor het eerst aangetroffen in 1220
• afgeleid van het Franse durer

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
duren /'dyːrə(n)/	duurde /'dyːrdə/	geduurd /ɣə'dyːrt/
zwak -d	volledig

Werkwoord

duren

1. absoluut een bepaalde tijd in beslag nemen

   • De kerkdienst duurde vrij lang deze zondag. 

   ▸ In Nederland duurde die oorlog van het jaar 1940 tot 1945.

   ▸ Die tochten waren altijd een heel avontuur doordat je nooit wist waar je precies heen ging en hoe lang de dag ging duren.

Hyponiemen

• verduren, voortduren

Afgeleide begrippen

   

duurbaar duurloop duurpil duurproef duurrecord duursport duursporter duurtest duurtraining duurvermogen duurzaam gedurig langdurig

Vertalingen

    1. een bepaalde tijd in beslag nemen   

Duits: dauern (de) Engels: last (en) Frans: durer (fr) Italiaans: durare (it)

Pools: trwać (pl) Portugees: durar (pt) Spaans: durar (es)

Gangbaarheid

• Het woord duren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "duren" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Nedersaksisch

Werkwoord

duren

1. duren; een bepaalde tijd in beslag nemen

Spaans

Werkwoord

vervoeging van
durar

duren

1. aanvoegende wijs derde persoon meervoud tegenwoordige tijd (presente) van durar
2. gebiedende wijs (bevestigend en ontkennend) derde persoon meervoud tegenwoordige tijd (presente) van durar

Veluws

Werkwoord

duren

1. duren; een bepaalde tijd in beslag nemen