duimen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  duimen    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈdœymə(n) / (2 lettergrepen); /ˈdɶy.mə(n)/

Woordafbreking

• dui·men

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
duimen	duimde	geduimd
zwak -d	volledig

1: handgebaar om geluk te brengen

5: handgebaar van een liftster

6: duimzuigen

Werkwoord

duimen

1. voortdurend herhaald handgebaar bedoeld om geluk te brengen (zie Duimen op Wikipedia)

   • Zul je duimen dat ik win? 

2. (figuurlijk) hopen

   • En nu maar duimen dat ik geslaagd ben. 

3. duimendraaien

   • Hij zat tevreden met zijn handen op de buik te duimen. 

4. (figuurlijk) nietsdoen

   • Heb je nu weer de hele middag zitten duimen? 

5. handgebaar van een lifter om automobilisten te laten weten dat hij wil meerijden

   • (...) ik vond niet dat ik tijd had om te stoppen en een duimende jongeman tot aan zijn bestemming te brengen. 

6. duimzuigen

   • De zuigeling viel al duimend in slaap. 

7. (Bargoens): vals spelen
8. (verouderd) met de duim bewerken

Afgeleide begrippen

• beduimen
• duimelen

Zelfstandig naamwoord

de duimen mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord duim

Gangbaarheid

• Het woord duimen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "duimen" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.