Nederlands

 
afkeurend handgebaar
Uitspraak
Woordafbreking
  • hand·ge·baar
Woordherkomst en -opbouw
enkelvoud meervoud
naamwoord handgebaar handgebaren
verkleinwoord handgebaartje handgebaartjes

Zelfstandig naamwoord

het handgebaaro

  1. een beweging met de handen waarmee men iets wil zeggen
    • Soms zijn alle tekenen helder. De bakfietsvader die oversteekt, het ene kind in de bak, het andere op een eigen fiets daarnaast, die de wachtende auto, neus op het zebrapad, met een handgebaar tot kalmte maant. De caissière die de bankpas uit mijn hand grist en hem zelf in de kaartlezer steekt.[1] 
     Toen ik zei dat ik helaas nog niet wist hoelang ik van plan was te blijven en dat ik hoopte dat dat geen probleem zou zijn, wuifde hij mijn zorgen weg met een elegant handgebaar en bezwoer hij mij dat het een eer was voor het etablissement en een persoonlijk genoegen voor hemzelf om mij als gast te mogen beschouwen en dat hij alleen maar kon wensen dat deze vreugde langdurig zou mogen zijn.[2]

Gangbaarheid

99 % van de Nederlanders;
99 % van de Vlamingen.[3]

Verwijzingen

  1. NRC 1 juni 2016 Jutta Chorus
  2. “Grand Hotel Europa” (2018), De Arbeiderspers  , ISBN 978-90-295-2622-7, p. 14
  3.   Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be