conflict

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  conflict    (hulp, bestand)
• IPA: / kɔˈɱflɪkt / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• con·flict

Woordherkomst en -opbouw

• Van Latijn conflicteren. In de betekenis van ‘onenigheid’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1658

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	conflict	conflicten
verkleinwoord	conflictje	conflictjes

Zelfstandig naamwoord

het conflict o

1. meningsverschil, botsing tussen partijen die onverzoenlijke doelstellingen nastreven
2. onverenigbaarheid (vgl. bewerkingsconflict)

Synoniemen

• ruzie, strijd, oorlog

Hyponiemen

   

arbeidsconflict belangenconflict bestuursconflict bevoegdheidsconflict bewerkingsconflict binnenvaartconflict burgerconflict cao-conflict competentieconflict generatieconflict gewetensconflict grensconflict handelsconflict interwikiconflict kernconflict landbouwconflict loonconflict loyaliteitsconflict machtsconflict onderwijsconflict rassenconflict rolconflict schippersconflict staalconflict stammenconflict taalconflict taxiconflict waardeconflict wereldconflict

Afgeleide begrippen

   

conflictbeheersing conflictbemiddelaar conflictbemiddeling conflictdiamant conflictenkaart conflicteren conflicterend conflictgebied conflictgrondstof conflicthaard conflicthantering conflictland conflictmijdend conflictmineraal conflictmodel conflictoplossing conflictpartij conflictpreventie conflictpunt conflictsituatie conflictstof conflictueus conflictverlof conflictvermijdend

Vertalingen

    1.   

Duits: Konflikt (de) m Engels: conflict (en) Frans: conflit (fr) m Italiaans: conflitto (it) m

Latijn: conflictio (la) m Pools: konflikt (pl) Spaans: conflicto (es) m, contienda (es) v Zweeds: konflikt (sv)

Gangbaarheid

• Het woord conflict staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "conflict" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Engels

Uitspraak

• Geluid:
  • (zelfstandig naamwoord)  conflict (VS)    (hulp, bestand)
  • (werkwoord)  conflict (VS)    (hulp, bestand)

Woordherkomst en -opbouw

• Van Latijn conflictus.

enkelvoud	meervoud
conflict	conflicts

Zelfstandig naamwoord

conflict

1. conflict, geschil, strijd, twist

   «A serious conflict.»

   Een ernstig conflict.

2. onverenigbaarheid

vervoeging
onbepaalde wijs	to  conflict
he/she/it	conflicts
verleden tijd	conflicted
voltooid deelwoord	conflicted
onvoltooid deelwoord	conflicting
gebiedende wijs	conflict

Werkwoord

conflict

1. onovergankelijk conflicteren, onverenigbaar zijn