charakter
charakter m
- IPA: /xaraktɛr/
charakter m
- karakter; aard, geaardheid, inborst, natuur, wezen van een voorwerp
- karakter; aard, geaardheid, inborst, natuur, wezen van een persoon
- cha·rak·ter
- Afgeleid van het Latijnse character
- karakter; aard, geaardheid, inborst, natuur, wezen van een voorwerp
- «Nájemce je povinen vzhledem na charakter své činnosti zabezpečit si v plném rozsahu na své náklady ochranu předmětu nájmu proti krádeži a vloupání.»
- De huurder is verplicht met betrekking tot het karakter van zijn activiteit in de volle omvang op eigen kosten de bescherming van het gehuurde object tegen diefstal en inbraak te beveiligen.
- «Nájemce je povinen vzhledem na charakter své činnosti zabezpečit si v plném rozsahu na své náklady ochranu předmětu nájmu proti krádeži a vloupání.»
- karakter; aard, geaardheid, inborst, natuur, wezen van een persoon
- «Často nestačí mít jen pevnou vůli, píli a pevný charakter.»
- Vaak is het niet voldoende om alleen een sterke wil, ijver en een hard karakter te hebben.
- «Často nestačí mít jen pevnou vůli, píli a pevný charakter.»
- (figuurlijk) karakter; persoon met een sterk karakter
- povaha v, typ monbezield, ráz monbezield, podstata v
- povaha v, nátura v, naturel m, rys monbezield
- –
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
- Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
- Příruční slovník jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
- Česko-německý slovník Fr. Št. Kotta - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch / Duits)