povaha
- IPA: /pɔvaɦa/
povaha v
- natuur; een verzameling basiseigenschappen en karakteristieken van een bepaalde entiteit
- karakter; een verzameling eigenschappen en karakteristieken van een persoon
- IPA: /pɔvaɦa/
- po·va·ha
povaha v
- aard, natuur; een verzameling basiseigenschappen en karakteristieken van een bepaalde entiteit
- «V rámci agendy moravského zemského soudu byly řešeny především spory majetkoprávní povahy.»
- In het kader van de Moravische landsrechtbank werden hoofdzakelijk geschillen van eigendomsrechtelijke aard opgelost.
- «V rámci agendy moravského zemského soudu byly řešeny především spory majetkoprávní povahy.»
- aard, karakter; een verzameling eigenschappen en karakteristieken van een persoon
- «V našem regionu žijící Maďar je tvrdé povahy.»
- De in onze regio levende Hongaar heeft een hard karakter.
- «V našem regionu žijící Maďar je tvrdé povahy.»
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
nominatief | povaha | povahy |
genitief | povahy | povah |
datief | povaze | povahám |
accusatief | povahu | povahy |
vocatief | povaho | povahy |
locatief | povaze | povahách |
instrumentalis | povahou | povahami |
- Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
- Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
- Příruční slovník jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
- Česko-německý slovník Fr. Št. Kotta - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch / Duits)