arrestatiebevel
- ar·res·ta·tie·be·vel
- samenstelling van arrestatie en bevel
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | arrestatiebevel | arrestatiebevelen |
verkleinwoord | arrestatiebevelletje | arrestatiebevelletjes |
het arrestatiebevel o
- (juridisch) een document dat de politie de opdracht geeft een verdachte of veroordelde aan te houden
- [1] aanhoudingsbevel
1. document
- Het woord arrestatiebevel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- Zie Wikipedia voor meer informatie.