ankeren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  ankeren    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈɑŋkərə(n) / (3 lettergrepen)

Woordafbreking

• an·ke·ren

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van anker met het achtervoegsel -en

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
ankeren	ankerde	geankerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

ankeren

1. inergatief (scheepvaart) het anker laten zakken met de bedoeling het schip hiermede aan de bodem van het vaarwater vast te leggen, voor anker gaan, voor anker leggen
2. overgankelijk (scheepvaart) voor anker liggen

   • Zij ankerden hun zeilboot enige tijd in een inham om wat te kunnen zwemmen. 

3. (figuurlijk) zich ergens een vaste positie verwerven, een zitplaats bemachtigen, ergens gaan wonen
4. iets vastmaken met ankers

Synoniemen

• [1] meren
• [4] verankeren

Antoniemen

• [1] ankerop gaan

Verwante begrippen

• [1] vastleggen

Uitdrukkingen en gezegden

• Ergens geankerd zijn.
  • Zich ergens vestigen.
  • (nautisch) Zich niet gemakkelijk laten wegsturen.

Vertalingen

    1. het anker uitgooien met de bedoeling het schip hiermede aan de bodem van het vaarwater vast te leggen, voor anker gaan, voor anker leggen   

Duits: ankern (de) Engels: anchor (en) Frans: ancrer (fr) Noors: ankre (no)

Nynorsk: ankre (nn) Spaans: fondear (es), anclar (es) Zweeds: ankra (sv)

    2. voor anker liggen   

Duits: ankern (de)

    3. zich ergens een vaste positie verwerven, een zitplaats bemachtigen, ergens gaan wonen   

Duits: ankern (de)

    4. iets vastmaken met ankers   

Duits: verankern (de) Noors: ankre (no)

Nynorsk: ankre (nn)

Gangbaarheid

• Het woord ankeren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "ankeren" herkend door:

97 %	van de Nederlanders;
96 %	van de Vlamingen.