affectus
Latijn
Uitspraak
- IPA: /afˈfɛktʊs/
Woordafbreking
- af·fec·tus
Woordherkomst en -opbouw
Zelfstandig naamwoord
ăffĕctus m
- stemming, gemoedsaandoening
- genegenheid, passie
- (Plinius, Seneca) laag verlangen, hartstocht
Verbuiging
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
nominatief | ăffĕctus | ăffĕctūs |
genitief | ăffĕctūs | ăffĕctuum |
datief | ăffĕctuī (ăffĕctū) | ăffĕctibus |
accusatief | ăffĕctum | ăffĕctūs |
vocatief | ăffĕctus | ăffĕctūs |
ablatief | ăffĕctū | ăffĕctibus |
Uitdrukkingen en gezegden
verbum affectuum
- werkwoord dat een gemoedsaandoening uitdrukt